تحلیل مسیر جایگزین استاتیکی سازه‌های کش‌بستی با در نظر گرفتن اثر توزیع‌های مختلف خودتنش

یک سیستم کش­بستی، یک سیستم در حالت پایدار خودمتعادلی است که شامل مجموعه­ای از عناصر تحت فشار داخل محیط پیوسته­ای از عناصر تحت کشش می‌باشد. اساس پایداری این سازه­ها متکی بر خودتنیدگی اولیه اعضای آن می­باشد. لذا مطالعه تأثیر توزیع­های مختلف خودتنیدگی بر روی رفتار ناپایداری استاتیکی این سازه­ها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه، رفتار خرابی این سازه­ها بر اثر از دست دادن اعضای کششی و فشاری بحرانی تحت توزیع­های مختلف خودتنش در بافتارهای تخت کش­بستی با در نظر گرفتن اثرات غیر خطی هندسی و مصالح با استفاده از روش مسیر جایگزین مورد بررسی قرار گرفته است. ملاحظه شده است که طراحی الگوی خودتنش در این سازه­ها می­تواند نقش مؤثر در ظرفیت باربری، سختی، آستانه شل­شدگی کابل­ها، نوع مکانیزم خرابی و همچنین حساسیت این سازه­ها به حذف اعضای بحرانی داشته باشد. نتایج حاصل از این تحقیق، به ارائه برخی توصیه­های طراحی در رابطه با انتخاب الگوی خودتنش به منظور دست­یابی به رفتار بهتر در صورت حذف اعضای بحرانی منتهی می­شود.